derdiyle dertlenip hemde onunla demlenmek isterim gerçekten.
ve bu şanslı ya da gerçekten bahtsız kişi
madridli bela olur.
girdiği entrylere şöyle bir bakınca karşımda olsa gözlerimi hiç ayırmadan kulaklarımı dört açıp dertlerini dinlerim, kendi derdimmiş gibi çözüm aramaya çalışırım, ha çözümü mü yok o zaman teselli veririm o da mı olmadı dizime yatırır saçlarını okşarım.
bu duyguyu daha önce anneme hissetmiştim ama aramızda mesafe vardı o zamanlar konuşamıyorduk bile neyse demem o ki insallah en kısa zamanda ona böyle davranacak kişiyi bulur ve içimde kalmamış olur.